เคยผ่านมา

ตั้งใจเรียนเขียนอ่านการงานนัก
ไม่หยุดพักยึกยักให้เสียหาย
เนื่องครอบครัวตัวจนทนเกือบตาย
ตั้งใจหมายสบายกายภายหน้า

พอเรียนจบพบแล้วแถวช่วงนั้น
ได้งานทันพลันเงินน้อยค่อยค่อยหา
ไม่พอเลี้ยงชีวีที่มีมา
ต้องอุตส่าพาตัวกลัวตกงาน

ผ่านสองปีไม่ดีอยู่ที่เก่า
ยังคอยเฝ้าเศร้าใจอย่างสืบสาน
ค่าใช้จ่ายให้แม่แลค่าบ้าน
ให้ทำงานด้านนี้ไม่ดีเลย

ไม่เคยเที่ยวเกี่ยวก้อยค่อยหันสา
ลำบากมาไม่ลาฉันยังเฉย
ปิดปากเรียบเงียบไว้ไม่เปิดเผย
ไม่เคยเอ่ยเอื้อนไปให้ดูแคลน

หวังเอาไว้ไร้เมฆฟ้าสว่าง
ไม่กีดขวางทางเราเขาให้แหงน
อย่าก้มหน้าพาตำ่ยำ่ดินแดน
ถึงยากแม้นแสนสุดไม่หยุดเดิน

สมัยจบมาใหม่ ได้เงินเดือน 6360 บาท ตกเบิกหกเดือน
ทำที่นั่นสองปีไม่ได้บรรจุ แค่ค่ารถไปทำงานก็ไม่พอแล้ว
ค่าใช้จ่ายอีกสารพัดกัดฟันสู้ดีกว่าไม่มีงานทำคิดอย่างนี้
กว่าจะลงตัวแทบแย่