ความคิดถึงตรึงอยู่คู่กับจิต
เฝ้าแต่คิดฝันไปใจคล้อยเคลื่อน
ความคิดถึงกับใจคงไปเยือน
จิตไปเตือนเธอจ๋าอย่าเปลี่ยนไป
อย่าหมางเมินเกินนักรักฉันบ้าง
อย่าจืดจางจากกันฉันหวั่นไหว
เพราะคิดถึงเพราะรักสลักใจ
ทำมิได้ไม่คิดถึงหนึ่งนาที
วอนเดือนดาวพราวฟ้ามาช่วยหน่อย
ดาวจงลอยนำคิดถึงให้ถึงที่
คนรักฉันนั้นอยู่ไหนในโลกนี้
ดาวช่วยบอกฉันมีคิดถึงมา
ขอวอนลมโชยพลิ้วลิ่วละล่อง
จงหอบกล่องคิดถึงบึ่งไปหา
ส่งถึงเขาคนดีที่ไกลตา
แล้ววอนลมกระซิบว่า อย่าหมางเมิน
สล่าผิน