แอบมองเธอรู้ไหมฉันใจหวั่น
แต่ไม่กล้าเพ้อฝันดึงดันคว้า
ได้แต่แอบรอพบคอยสพตา
มันไม่กล้าเอ่ยบอกพูดออกไป
เพียงเธอเดินผ่านมาเหมือนฟ้าหยุด
วิญญาณหลุดใจดวงน้อยสั่นคล้อยไหว
อยากให้เธออยู่ตรงนี้ไม่หนีไกล
ฝากรักไว้ในสายตาเผื่อหาเจอ
คนอะไรไม่รู้ดูน่ารัก
อยากลองทักสักครั้งแอบนั่งเหม่อ
คิดทีไรใจจะวายเกือบตายเธอ
นั่งละเมอเพ้อเจ้อเสนอรัก
อยากบอกเธอกลัวแย่กลัวแพ้พ่าย
กลัวเธออายตื่นตะหนกต้องอกหัก
เก็บเอาไว้ข้างในไปสักพัก
ไม่กล้าทักบอกไปหวั่นใจจริง
ยามสพตาคราใดใจระทึก
ดังตึกตึกตักตักห้วงรักดิ่ง
มือไม้สั่นปั่นป่วนด่วนประวิง
เหมือนดั่งลิงยิ่งนักความรักทำ
แลเห็นยิ้มพิมพ์ใจบนใบหน้า
ดูเหมือนว่าท่าทางเราเขาคงขำ
เลยได้ทีชวนคุยขุดคุ้ยคำ
เพียงเอ่ยนำสวัสดีเปรมปรีดิ์ทรวง
มธุรสพจน์ถ้อยดั่งอ้อยหวาน
กำซาบซ่านดวงมานดุจสารสรวง
สู่ภวังค์หวังเพ้อมีเธอควง
คิดเลยล่วงห้วงเพ้อแค่เธอคุยฯ
จ.รัตติกาล
แต่ไม่กล้าเพ้อฝันดึงดันคว้า
ได้แต่แอบรอพบคอยสพตา
มันไม่กล้าเอ่ยบอกพูดออกไป
เพียงเธอเดินผ่านมาเหมือนฟ้าหยุด
วิญญาณหลุดใจดวงน้อยสั่นคล้อยไหว
อยากให้เธออยู่ตรงนี้ไม่หนีไกล
ฝากรักไว้ในสายตาเผื่อหาเจอ
คนอะไรไม่รู้ดูน่ารัก
อยากลองทักสักครั้งแอบนั่งเหม่อ
คิดทีไรใจจะวายเกือบตายเธอ
นั่งละเมอเพ้อเจ้อเสนอรัก
อยากบอกเธอกลัวแย่กลัวแพ้พ่าย
กลัวเธออายตื่นตะหนกต้องอกหัก
เก็บเอาไว้ข้างในไปสักพัก
ไม่กล้าทักบอกไปหวั่นใจจริง
ยามสพตาคราใดใจระทึก
ดังตึกตึกตักตักห้วงรักดิ่ง
มือไม้สั่นปั่นป่วนด่วนประวิง
เหมือนดั่งลิงยิ่งนักความรักทำ
แลเห็นยิ้มพิมพ์ใจบนใบหน้า
ดูเหมือนว่าท่าทางเราเขาคงขำ
เลยได้ทีชวนคุยขุดคุ้ยคำ
เพียงเอ่ยนำสวัสดีเปรมปรีดิ์ทรวง
มธุรสพจน์ถ้อยดั่งอ้อยหวาน
กำซาบซ่านดวงมานดุจสารสรวง
สู่ภวังค์หวังเพ้อมีเธอควง
คิดเลยล่วงห้วงเพ้อแค่เธอคุยฯ
จ.รัตติกาล