๐ รอเธอ...ผู้เดียว ๐
๐ ฟ้าสวรรค์สรรค์สร้าง..ทางสวาท
หรืออำนาจ..ทวยเทพเสพสมให้
ฉันและเธอสองคน..ดลฤทัย
อยู่ชิดใกล้..ในคืนอันดื่นดาว
๐ หนุนแขนแนบแอบร่าง..ข้างข้างอก
อีกแขนยก..โอบห่มป้องลมหนาว
สองสายตาประสาน..หวานแวววาว
เคียงแสงพราวราวฟ้า..ยืดราตรี
๐ ให้เพียงเรา..เท่านั้นในวันสุข
กระซิบปลุกรุกเร้า..เป่าพัดหวี
ข้ามสายธาร..สวาทฟ้าวนาลี
พร้อมรุจี..แขเพ็ญเป็นพยาน
๐ มีเมฆหมอกดอกคำ..เป็นตำหนัก
แลไหมรัก..ถักผังเป็นรังสาน
พระพายพัดกวัดไกว..เป็นไอกานท์
กล่อมสองมาน..สุนทรีทวีริน..
๐ พลางประคบซบอก..ดิลกแต้ม
หยาดน้ำแซม..แห่งใยไอถวิล
แทรกผ่านเนตร..ระอุอนุทิน
เหมือนจำสิ้น..สุดฝันอันอาทร
๐ จึงเก็บรูป..แก้มบางวางคืนที่
พร้อมกับหรี่รอยชื่น ..คืนไถ่ถอน
ข่มภวังค์สั่งลา..ดารารอน
ซบใยหมอน..นอนท้อ..รอเธอเคียง....
...เมฆา...
..พี่จ๋า...น้องฝากความห่วงหามาให้
เห็นบ้างไหม...ฝากเอาไว้ที่ปลายขอบฟ้า
ความห่างของระยะทางทำใจอ้างว้างมีน้ำตา
แต่ขอให้รู้ว่า...ทุกคราที่มองฟ้า..ยังมีคนห่วงหาและอาลัย..
~*~
เห็นบ้างไหม...ฝากเอาไว้ที่ปลายขอบฟ้า
ความห่างของระยะทางทำใจอ้างว้างมีน้ำตา
แต่ขอให้รู้ว่า...ทุกคราที่มองฟ้า..ยังมีคนห่วงหาและอาลัย..
~*~
..ไร้อ้อมกอดพี่ราตรีนี้ยิ่งเหน็บหนาว
คิดถึงค่ำคืนอันดื่นดาวคราวพี่ฝากคำหวานให้
โอบน้องแนบอกอุ่น..หวานละมุนกรุ่นไอรักละไม
รูปใบเดิมที่มอบไว้เพื่อใช้แทนหัวใจยามไกลกัน..
~*~
คิดถึงค่ำคืนอันดื่นดาวคราวพี่ฝากคำหวานให้
โอบน้องแนบอกอุ่น..หวานละมุนกรุ่นไอรักละไม
รูปใบเดิมที่มอบไว้เพื่อใช้แทนหัวใจยามไกลกัน..
~*~
..จันทร์เจ้าขา...ฝากความห่วงหาไปได้ไหม
ช่วยส่งตรงถึงคนไกล ให้ชื่นใจเหมือนคืนร่วมฝัน
เมื่อมองมา ให้เขารู้ว่าแม้มิได้อยู่คู่เคียงกัน
แต่รักยังคงมั่นและรอคอยเพียงพี่นั้นอย่างมั่นคง..
~*~
ช่วยส่งตรงถึงคนไกล ให้ชื่นใจเหมือนคืนร่วมฝัน
เมื่อมองมา ให้เขารู้ว่าแม้มิได้อยู่คู่เคียงกัน
แต่รักยังคงมั่นและรอคอยเพียงพี่นั้นอย่างมั่นคง..
~*~
เอ-มิ-กา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
