เมื่อเพื่อนกันมันเพลินทำเกินหน้า
ไม่ระอาย่ำเดินเกินเมินเฉย
ไม่ให้เกียรติเพื่อนคิดสักนิดเลย
คำพังเพย เพื่อรัก มักเผาเรือน
ผิดที่เราเขลาไปในหลุมบ่อ
เขาขุดล่อลงวางอย่างเชือดเฉือน
คิดไม่ถึง..ซึ่งหน้ามาแชเชือน
ไม่ลืมเลือนเพื่อนรักหักเหลี่ยมเรา
เพียงหนึ่งนางข้างเคียงไม่เลี่ยงละ
เพื่อนก็จะมาล่อหนออับเฉา
เรามีใหม่ตามไล่ไม่บรรเทา
มันจะเอาทั้งนั้นที่ฉันมี
ฉันโกรธเพื่อนเหมือนมันไม่บันยะ
ไม่ลดละ บันยัง ช่างบัดสี
เป็นเพราะเราหาได้ไว้มากมี
เพื่อนกินฟรีเดินตามคอยหยามเรา
จำต้องทิ้งเพื่อนแน่แท้คราวนี้
เจอคนดีเป็นหนึ่งซึ่งเสลา
นางงามสมคมสวยรวยไม่เบา
ถ้าเพื่อนเข้ามาย่าม...ตามด้วยปืน ! (แน่เล้ย !)
ไม่ระอาย่ำเดินเกินเมินเฉย
ไม่ให้เกียรติเพื่อนคิดสักนิดเลย
คำพังเพย เพื่อรัก มักเผาเรือน
ผิดที่เราเขลาไปในหลุมบ่อ
เขาขุดล่อลงวางอย่างเชือดเฉือน
คิดไม่ถึง..ซึ่งหน้ามาแชเชือน
ไม่ลืมเลือนเพื่อนรักหักเหลี่ยมเรา
เพียงหนึ่งนางข้างเคียงไม่เลี่ยงละ
เพื่อนก็จะมาล่อหนออับเฉา
เรามีใหม่ตามไล่ไม่บรรเทา
มันจะเอาทั้งนั้นที่ฉันมี
ฉันโกรธเพื่อนเหมือนมันไม่บันยะ
ไม่ลดละ บันยัง ช่างบัดสี
เป็นเพราะเราหาได้ไว้มากมี
เพื่อนกินฟรีเดินตามคอยหยามเรา
จำต้องทิ้งเพื่อนแน่แท้คราวนี้
เจอคนดีเป็นหนึ่งซึ่งเสลา
นางงามสมคมสวยรวยไม่เบา
ถ้าเพื่อนเข้ามาย่าม...ตามด้วยปืน ! (แน่เล้ย !)
"บ้านริมโขง"