สายฝนเอยรวยรินสู่ถิ่นรัก
ที่เฝ้าภักดิ์เฝ้าปองละอองรื่น
สายฝนพรำฉ่ำชุกทุกค่ำคืน
ทั้งหลับตื่นชื่นชมรักกลมเกลียว
รู้ทั้งรู้มินานจะผ่านผัน
คราวสันต์ผันแปรมิแลเหลียว
ย่างเหมันต์ผ่านมาพาหนาวเกรียว
บุปผาเหี่ยวโรยราคราฝนเลือน
แต่ยังหวังเหมันต์กลั่นน้ำค้าง
อุษาสางพร่างพรมภิรมย์เลื่อน
ให้มาลีสีสดปรากฏเยือน
เปรียบเสมือนรักนิรันดร์คู่ ฉันเธอ
"ปรางค์ สามยอด"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
