ยามที่ตกอยู่ในภวังค์แห่งความรัก
แม้พยายามหักห้ามสักเท่าไร...คงยากที่จะฝืน
เพราะห้วงคำนึงในทุกโมงยาม...เฝ้าแต่ลอยล่องออกไป
ออกไปจนถึง...ณ แห่งหนที่หัวใจ..จะได้อยู่เคียงกัน
หากรัก..เป็นเหมือนเมฆลอยไปในฟากฟ้ากว้างไกลตา
ไม่หวนมา..ลมยังพา..เมฆน้อยเลื่อนลอยไป
ดั่งฉัน..มั่นหมายและปองเธอละเมอเผลอรักหมดใจ
รักเธอเท่าไหร่..รักมากแค่ไหน..โปรดอ่านใจ..ของฉันดู
หากฉันเป็นนกจะติดตามเมฆน้อย..ที่ล่องลอย..ลับไป
ฟากฟ้า..มืดมนเพียงไหน..ไม่หวั่นหวังไว้คงสักวัน..อาจได้เจอ
แม้พยายามหักห้ามสักเท่าไร...คงยากที่จะฝืน
เพราะห้วงคำนึงในทุกโมงยาม...เฝ้าแต่ลอยล่องออกไป
ออกไปจนถึง...ณ แห่งหนที่หัวใจ..จะได้อยู่เคียงกัน
หากรัก..เป็นเหมือนเมฆลอยไปในฟากฟ้ากว้างไกลตา
ไม่หวนมา..ลมยังพา..เมฆน้อยเลื่อนลอยไป
ดั่งฉัน..มั่นหมายและปองเธอละเมอเผลอรักหมดใจ
รักเธอเท่าไหร่..รักมากแค่ไหน..โปรดอ่านใจ..ของฉันดู
หากฉันเป็นนกจะติดตามเมฆน้อย..ที่ล่องลอย..ลับไป
ฟากฟ้า..มืดมนเพียงไหน..ไม่หวั่นหวังไว้คงสักวัน..อาจได้เจอ
รัตติกาล