ยามละอองฝนหล่นปลิว....พลิ้วลมแผ่ว
ระยับแววแพรวพราย....ปลายฟ้าหม่น
ความรู้สึกเรียงร้อย....คล้อยกมล
ส่งถึงคนอยู่ไกล...โลกใบกลม
เหม่อมองสายฝน...หลั่งมาจากฟ้าไกล
พลิ้วอ่อนไหว...แมกไม้ไกว...ตามสายลม
หมู่ปลาน้อย...ว่ายวน..ช่างสุขสม
ลมเอยลมฝน...เจ้าหลั่งมา
ถ้าหากหยาดฝน...นั้นแทนวัน..และเวลา
ที่ฉันปรารถนา...จะรักเธอ
ขอเธอจงรู้ประจักษ์...ว่าฉัน..รักเธอมั่น
...นับวัน...เท่าเม็ดฝน..ทุกหยาดริน...
เหม่อมองสายฝน...หลั่งมาจากฟ้าครืน
ฝนสะอื้น..เพียงข้ามคืนเป็นสายธาร
โอ้อกเอ๋ยฝนพรำ...ดั่งคำขาน
ลมเอยฉันวาน...ช่วยบอกเธอ
ถ้าหากหยาดฝน...นั้นแทนวัน..และเวลา
ที่ฉันปรารถนา...จะรักเธอ
ขอเธอจงรู้ประจักษ์...ว่าฉัน..รักเธอมั่น
...นับวัน...เท่าเม็ดฝน..ทุกหยาดริน...
ระยับแววแพรวพราย....ปลายฟ้าหม่น
ความรู้สึกเรียงร้อย....คล้อยกมล
ส่งถึงคนอยู่ไกล...โลกใบกลม
เหม่อมองสายฝน...หลั่งมาจากฟ้าไกล
พลิ้วอ่อนไหว...แมกไม้ไกว...ตามสายลม
หมู่ปลาน้อย...ว่ายวน..ช่างสุขสม
ลมเอยลมฝน...เจ้าหลั่งมา
ถ้าหากหยาดฝน...นั้นแทนวัน..และเวลา
ที่ฉันปรารถนา...จะรักเธอ
ขอเธอจงรู้ประจักษ์...ว่าฉัน..รักเธอมั่น
...นับวัน...เท่าเม็ดฝน..ทุกหยาดริน...
เหม่อมองสายฝน...หลั่งมาจากฟ้าครืน
ฝนสะอื้น..เพียงข้ามคืนเป็นสายธาร
โอ้อกเอ๋ยฝนพรำ...ดั่งคำขาน
ลมเอยฉันวาน...ช่วยบอกเธอ
ถ้าหากหยาดฝน...นั้นแทนวัน..และเวลา
ที่ฉันปรารถนา...จะรักเธอ
ขอเธอจงรู้ประจักษ์...ว่าฉัน..รักเธอมั่น
...นับวัน...เท่าเม็ดฝน..ทุกหยาดริน...
รัตติกาล