เพราะรักในกาพย์กลอนอักษรศิลป์
เฝ้าถวิลใฝ่หาใครมาสอน
ร่ำรำพันเรียงรสเป็นบทกลอน
มาออดอ้อนรำพันฉันถึงเธอ
ว่าใครหนอมีจิตคิดสงสาร
อยากให้ทานคนเขลาเหงาเสมอ
ไม่เคยมีความรักไม่เคยเจอ
ฉันจึงเพ้อพกอยู่แต่ผู้เดียว
เฝ้าถวิลใฝ่หาใครมาสอน
ร่ำรำพันเรียงรสเป็นบทกลอน
มาออดอ้อนรำพันฉันถึงเธอ
ว่าใครหนอมีจิตคิดสงสาร
อยากให้ทานคนเขลาเหงาเสมอ
ไม่เคยมีความรักไม่เคยเจอ
ฉันจึงเพ้อพกอยู่แต่ผู้เดียว