ด้วยคิดถึง จึงถาม ตามทายทัก
ด้วยคิดถึง จึงถัก ปักอักษร
ด้วยคิดถึง จึงหวง ห่วงอาทร
ด้วยคิดถึง จึงอ้อน ป้อนกวี
เพราะคิดถึง จึงสร้าง วางคำถ้อย
เพราะคิดถึง จึงร้อย คอยตรงนี้
เพราะคิดถึง จึงทัก ปักไมตรี
เพราะคิดถึง จึงมี วจีคม
ด้วยคิดถึง ดึงฟ้า มาสลัก
ด้วยคิดถึง ดึงรัก ถักผสม
ด้วยคิดถึง ดึงดาว กล่าวชื่นชม
ด้วยคิดถึง ดึงลม ผสมคำ
เพราะคิดถึง จึงถาม ตามเว้าวอน
เพราะคิดถึง จึงป้อน กลอนหวานฉ่ำ
เพราะคิดถึง จึงหยอก บอกประจำ
เพราะคิดถึง จึงย้ำ คำห่วงใย
ด้วยคิดถึง ดึงถ้อย คอยเติมฝัน
ด้วยคิดถึง ดึงจันทร์ ปันคำใส
ด้วยคิดถึง ดึงเมฆ เสกอุ่นไอ
ด้วยคิดถึง ดึงใจ ไว้คอยเธอ
เพราะคิดถึง จึงเย้า เฝ้าขีดเขียน
เพราะคิดถึง จึงเวียน เขียนเสนอ
เพราะคิดถึง จึงส่ง คงละเมอ
เพราะคิดถึง จึงเพ้อ เสนอกลอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
