เมื่อแรกคบบอกว่ารักเราที่สุด จะมาหยุดที่เราคนสุดท้าย
พูดคำหวานดูแลดีคอยเอาใจ คอยถามไถ่ทุกข์สุขตลอดมา
อยากจะได้สิ่งใดหามาให้ เอาใจใส่ตามติดไม่ห่างหนา
แต่วันนี้เธอกลับมาบอกลา เหตุผลว่าเรานั้นดีเกินไป
ถ้าเราดีทำไมเธอไม่รัก แต่กลับมาบอกลาเราสงสัย
ว่าไปอีกเราเข้ากันไม่ได้ เอ๊ะยังไงถามอยู่ได้น่ารำคาญ
สิ้นคำนี้เราซึ้งใจอย่างที่สุด คงต้องหยุดแค่นี้ยากประสาน
นึกถึงเธอคนเดิมเมื่อวันวาน และต้องการให้เธอหวนย้อนมา
น้ำใสๆเริ่มหลั่งไหลมาเป็นสาย ทั้งร่างกายเหมือนระบมปวดช้ำหนา
ลึกลงไปข้างในนี้เจ็บยิ่งกว่า เหมือนกับว่าโดนคมมีดมากรีดใจ
ความรู้สึกบาดลึกของคมมีด ค่อยๆกรีดใจดวงนี้เจ็บยากหาย
ไม่มีเลือดไม่มีรอยแต่ทำไม เจ็บเหมือนตายทั้งร่างกายไร้เรี่ยวแรง
ปล. อ่านแล้ววิจารณ์ได้นะคะ
และขอบสำหรับคะแนนโหวตด้วยค่ะ