ชั่วฟ้าดินสลายหลายคนเอ่ย
ไม่นึกเลยเจอกับตนเข้าจนได้
ทั้งสัญญาสาบานนานเกินไป
เรื่องหัวใจทำเป็นเล่นเห็นแก่ตัว
ถึงเวลาครวญคร่ำร่ำร่ำจาก
เธอกับฝากรอยแผลแผ่ไปทั่ว
ระเริงรื่นชื่นคนใหม่ใจระรัว
ไม่เห็นกลัวสัญญาชั่วฟ้าดิน
ฉันคงไม่ไล่ตามทวงถามสิทธิ
เพราะชีวิตสิ้นเยื่อใยไม่ถวิล
เจ็บหลายครั้งพลั้งตนจนชาชิน
อายฟ้าดินอายที่ใจไปรักเธอ
karnkai
*************
หากเลือกได้ ขอลืม ไม่ซึมซับ
ไม่อยากรับ รักที่ มีพลั้งเผลอ
รักเรรวน กวนซ้ำ ทำละเมอ
รักแล้วเก้อ เดียวดาย ดวงใจตรม
รักไม่เป็น ดีกว่า ถ้าอกหัก
เมื่อตระหนัก ถึงผล จนชำขม
ห้วงหทัย รุ่มร้อน ต้องนอนซม
เจ็บระบม เกินกลับ มาดับไฟ
แต่ด้วยรัก ปักทรวง ติดบ่วงฝัน
เหมือนดวงจันทร์ ข้างแรม ไม่แจ่มใส
เมฆมาลับ ทับเงา ทำเศร้าใจ
รักแนบใน ยากปรับ...ยอมรับกรรม...
"สุนันยา"
************
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
