:เดียวดาย..เพียงเจ็บ
:เทโพ
เราเจ็บชวด ปวดช้ำระกำนัก
คำว่ารัก ที่เคยได้ยิน ต้องสิ้นสลาย
ก็เจ้าปล่อยให้เราเหงาเดียวดาย
เจ้าจากไป ใจเราล้า น้ำตานอง
จำได้ไหมใครเคยจูบเคยลูบแก้ม
เจ้ายิ้มแย้มข้างเคียงเพียงเราสอง
มาบัดนี้เจ้าจากไปไม่เกี่ยวดอง
ปล่อยข้าร้อง เดียวดายไม่เลิกรา
:เทโพ
เราเจ็บชวด ปวดช้ำระกำนัก
คำว่ารัก ที่เคยได้ยิน ต้องสิ้นสลาย
ก็เจ้าปล่อยให้เราเหงาเดียวดาย
เจ้าจากไป ใจเราล้า น้ำตานอง
จำได้ไหมใครเคยจูบเคยลูบแก้ม
เจ้ายิ้มแย้มข้างเคียงเพียงเราสอง
มาบัดนี้เจ้าจากไปไม่เกี่ยวดอง
ปล่อยข้าร้อง เดียวดายไม่เลิกรา
ใจเดียวดายคล้ายเหงาซึมเซานัก
ขาดคนรักหมองหม่นคนสิ้นท่า
อยู่ไร้คู่อยู่ไปไร้ราคา
รู้ดีว่าเปลี่ยวเหงาเศร้าเดียวดาย
มิมีใครไหนเห็นเป็นที่หวัง
อยู่รำพังทีไรน่าใจหาย
ทนอยู่อย่างอ้างว้างเหมือนพรางกาย
ไรความหมายชาตินี้ไม่มีใคร
สล่าผิน
ขาดคนรักหมองหม่นคนสิ้นท่า
อยู่ไร้คู่อยู่ไปไร้ราคา
รู้ดีว่าเปลี่ยวเหงาเศร้าเดียวดาย
มิมีใครไหนเห็นเป็นที่หวัง
อยู่รำพังทีไรน่าใจหาย
ทนอยู่อย่างอ้างว้างเหมือนพรางกาย
ไรความหมายชาตินี้ไม่มีใคร
สล่าผิน