" ๓๖๕ วันแห่งชีวิต
ชวนมิ่งมิตรคิดลึกให้นึกถึง
หยอดกระต่ายยายให้ไว้นิดนึง
ออมไว้พึ่งพอแก่เพื่อแก้ ล (ลืมจน)
ออมไว้พื่งพอเฒ่าไม้เท้าย่น
ออมไว้แก้ จ จนให้คนขอ
ออมไว้พื่งยามทุกข์เงินจุกคอ
ออมไว้พอยายไปจะได้รวย"
หลานดอกท้อของยายสาวกะปู
พรายม่าน
สันทราย
๑๒.๐๘.๕๔