ชั่วฟ้าดินสลายหลายคนเอ่ย
ไม่นึกเลยเจอกับตนเข้าจนได้
ทั้งสัญญาสาบานนานเกินไป
เรื่องหัวใจทำเป็นเล่นเห็นแก่ตัว
ถึงเวลาครวญคร่ำร่ำร่ำจาก
เธอกับฝากรอยแผลแผ่ไปทั่ว
ระเริงรื่นชื่นคนใหม่ใจระรัว
ไม่เห็นกลัวสัญญาชั่วฟ้าดิน
ฉันคงไม่ไล่ตามทวงถามสิทธิ
เพราะชีวิตสิ้นเยื่อใยไม่ถวิล
เจ็บหลายครั้งพลั้งตนจนชาชิน
อายฟ้าดินอายที่ใจไปรักเธอ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 08:39:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: จนกว่า...สิ้นฟ้าดิน.... (อ่าน 12850 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: