ร่องอารมณ์สดใส...ไหนจะรู้?
ซ่อนอดสูหวั่นไหวไว้ใต้หมอน
เสียงพิรุณสัดสาดเริ่มขาดตอน
ความอาวรณ์วุ่นวายอยากถ่ายโอน
มิได้ร้องต่อเนื่องเพราะเรื่องมาก
ความยุ่งยากในใจ..คิดไปโน่น
คงปลดปล่อยหลายหลากหากตะโกน
เพื่อจะโยนความเศร้า.ที่เข้ามา
แม้รับรู้...ตะวันพรุ่งจะรุ่งแสง
ซึ่งยังแฝงความฝันหวั่นผวา
เหมือนน้ำกรด.รดระบายจากสายตา
เพิ่มปัญญาอีกนิด..ค่อยคิดมัน
ซ่อนอดสูหวั่นไหวไว้ใต้หมอน
เสียงพิรุณสัดสาดเริ่มขาดตอน
ความอาวรณ์วุ่นวายอยากถ่ายโอน
มิได้ร้องต่อเนื่องเพราะเรื่องมาก
ความยุ่งยากในใจ..คิดไปโน่น
คงปลดปล่อยหลายหลากหากตะโกน
เพื่อจะโยนความเศร้า.ที่เข้ามา
แม้รับรู้...ตะวันพรุ่งจะรุ่งแสง
ซึ่งยังแฝงความฝันหวั่นผวา
เหมือนน้ำกรด.รดระบายจากสายตา
เพิ่มปัญญาอีกนิด..ค่อยคิดมัน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
