พี่เอ่ยคำร่ำลาเพราะล้ารัก
ด้วยเจ็บหนักช้ำฟกอกกลัดหนอง
ยิ่งหม่นเศร้าโศกาน้ำตานอง
เหตุรักน้องหมองใจสาวไม่แล
ช่างใจดำทำได้โถใครนั่น
ตัดสัมพันธ์ผันแผ่วสร้างแนวแผล
หวังเลือนลางช่างน้อยดั่งลอยแพ
เพราะพ่ายแพ้แย่นักโดนรักลวง
สาวเอ๋ยสาวเจ้ามีที่ดีกว่า
พี่ต่ำช้าต่างชั้นวรรณะล่วง
เจ้าขีดขั้นชั้นชนสุดทนทวง
ผิดใหญ่หลวงควงคู่ห้ามอยู่เคียง
จึงขอลาพากายให้หายห่าง
ด้วยความแยกแตกต่างต้องห่างเขียง
ไม่เหมาะสมชมสู่สู้ร่วมเรียง
จำหลีกเลี่ยงเกี่ยงงอนสะท้อนใจ
กลอนบทนี้มีคำว่าจำจาก
ทั่งไม่อยากพรากจิตคิดไฉน
สู้ตัดความร้าวรอนอ่อนทรวงใน
แพ้หนามไหน่ทิ่มตำก็จำลา
ขอเจ้าจงมากมีทั้งศรี,สุข
นิราศทุกข์ผองภัยใต้ต่ำหล้า
เป็นสุขสันต์วันคืนชื่นอุรา
พี่แผ่หราพาใจไกลจากนวล
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
