จะขอลาบ้านกลอนไปนอนกลุ้ม
หัวอกหนุ่มรุมเร้าด้วยเหงาหงอย
เกิดเบื่อหน่ายคล้ายเหมือนใจเลื่อนลอย
ด้วยบุญน้อยบ่อยช้ำด้วยกรรมบัง
ดวงไม่รุ่งมุ่งสู่ประตูฟ้า
ก็ทำท่าท้อทดโธ่หมดหวัง
จำเลิกร้างห่างเหด้วยเอวัง
ประดุจบั้งไฟนั้นพลันสิ้นแรง
ลามิตรรักนักอ่านในย่านนี้
ลาท่านที่ห่อนชินด้วยกินแหนง
ลาลุงเว็บลาผู้คุมกลุ่มชื่อแดง
ลาทุกแหล่งห่อนรู้ถ้วนผู้ชม
ลาญาติมิตรคิดอ้อนแต่งกลอนตอบ
จะลารอบลารักลาพักขม
ลาบทกลอนตอนหวานพล่านระบม
ลาร้องห่มร้องไห้ไว้ทุกกลอน
ว่าจะไปถือศิลกินแกงบวช
จะไปสวดไปสาธยายสอน
จะไปเพ่งภาวนาส่าห์อดนอน
จะลาก่อนสามเดือนไม่เชือนแช
จะไปฝึกฝนต่อวรยุทธ
จะไปขุดค้นหาตำราแหล่
ซุ่มฝึกฝนค้นหาสิ่งน่าแล
เชี่ยวชาญแช่กรุไหนไปเอามา
หวังมีชัยได้ช่องคล่องกว่าเก่า
หวังได้เข้าใจเหลือล้นเนื้อหา
หวังเก่งกาจปราดเปรื่องเรืองวิชา
หวังใจว่ามาใหม่อาจได้ดี
ตัดใจลาอาลัยไกลห่างเพื่อน
อาจมาเยือนบางคราคราสุขี
จงเป็นสุขทั่วหน้าสามัคคี
ทั้งทอม,ดี้,ชาย,หญิง,เกย์คิง-ควีน...
]
หมายเหตุ กลอนนี้แต่งไปอย่างนั้นแหละ ของเคยมัก ตัดใจไม่ขาดหรอก