[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panwat]

แม่หนูมี.ลูกสอง.ประคองกอด
จะสวมสอด.หนุนตัก.ก็ผลักหนี
นานนานถึง จะเผลอ.เจอกันที
ไม่เคยมี.เวลา.มาแต่เงา

หนูอยากทาน"บ๊ะจ่าง"ทำอย่างแม่
บ่นเพียงแค่.ไม่นาน.ก็งานเข้า
มีมาส่ง.หอพัก.หนักไม่เบา
เรื่องของเรา.แม่กระจาย.หนูอายครู

"ลูกเป็นสาว.เปลี่ยนไป.ไวชะมัด
เคยผูกรัด.เปียแกะ.แคะขี้หู
เป็นกระรอก.แก้มใส.ให้ชื่นชู
วันนี้ดู.มีแต่สิว.สะยิวจัง"

เห็นหน้ากัน.ในเฟสบุ๊ค.โลกยุคใหม่
โอนเงินใส่.ตามสิทธิ์.ไม่ผิดหวัง
แม่สอนลูก.เป็นกลอน.ต้องนอนฟัง
พูดเสียงดัง.ผ่านเน็ท.เอ็ดตะโร

วันเกิดหนู.สองปีกลาย.ไปเกาหลี
มาอีกปี.เจอฮ่องกง.ตรงตามโผ
พอปีนี้.แม่ปราม.ห้ามเยโย
ได้แต่โทรฯ.คุยสกาย.หลายพันไมล์

เดือนสิงหา.ลูกทั้งสอง.รีบจองแม่
อยากเจอแค่.ตัวเป็นเป็น.จะเห็นไหม?
แม่ไม่พร้อม.ตอบรับ.ลูกกลับไป
จะมีใคร?.แนะนำ.แม่.จำนน

 

................................

แม่ผมมี ลูกสี่ มีที่กอด
แม่สวมสอด โอบเสมอ มิเพ้อบ่น
ทั้งสี่ บอก หยอกแม่ แกก็ทน
มิเคยบ่น หรือทำ ท่ารำคาญ

ตามประสา คนจน คนบ้านนอก
รักจึงบอก แม่ไป ไม่ฝากผ่าน
คำรักใด โดยตรง ลงถึงมาน
ถึงใจท่าน มากค่า กว่าคำใด

ถึงอยู่ไกล แต่ใจ ก็ใกล้อยู่
เพียงยกหู บอกย้ำ ทำได้ไหม?
ว่ารักมาก รักแม่ เกิดแต่ใจ
กล่าวบอกไป ดั่งหมาย ได้ทุกวัน

อยากจะกิน บ๊ะจ่าง แบบอย่างแม่
แต่ไกลแท้ ทำได้ ในความฝัน
แม่ก็บอก แนวให้ ไม่จำกัน
จึงแค่ฝัน ตอกย้ำ จะทำไง?

ดีนะยัง เจอบ้าง ทางเฟซบุ๊ค
แต่ยามทุกข์ ควรรู้ ต้องอยู่ใกล้
เพื่อถ่ายโอน เบาบาง ทางสายใย
เป็นผลให้ แม่สุข ได้ทุกวัน

จะเดือนไหน แม่ให้ ได้เสมอ
มิต้องเก้อ นัดก่อน ไม่ผ่อนผัน
เผยสิเผย เอ่ยกลอน อ้อนจำนรรจ์
ว่าทุกวัน รักแม่ เกิดแต่ใจ


พันวัตต์
11082011