.jpg)
จำจะลาบ้านกลอนไทยไปสักพัก
ร้างสำนักกระบี่คมเคยสมหมาย
แม้เมื่อไร้เปล่าเปลี่ยวอย่าเดียวดาย
ลงคลอนคลายจากลาเศร้าอาวรณ์
คนเคยรักรักแท้แม้เมื่อห่าง
ฤาจืดจางจากใจลดไถ่ถอน
ห่างเพียงกายหายหน้าที่ลาจร
แต่ในจิตนั้นชิดซ้อนมิห่างกัน
คงจะฝันใฝ่ถึงคนึงนึก
เคยจารึกร่วมกานต์งานสังสรรค์
ทำการบ้านสานแต่งเคยแบ่งปัน
สักร้อยปีกี่วันมิรู้เลือน
รวมทั้งลาหน้าจอหมดถ้วนทั่ว
เคยหยอกยั่วเฮฮาประสาเพื่อน
เก็บเครื่องคอมฯหลีกพักไปสักเดือน
จะแย้มเยือนกลับมาอย่าเศร้าใจ
แต่ว่างว่างจะฝึกฝนให้คมวับ
ไว้พร้อมสรรพซึ่งวิชาเมื่อมาใหม่
วิทยายุทธจะเยี่ยมกว่าทุกคราไป
มิเกรงกริ่งซึ่งใครคราวหวนคืน
ฝากบทกลอนอักษรรักในมวลมิตร
ไว้เป็นลิขสิทธิ์ใครฝ่าฝืน
แม้นใครลอกเอาไปอย่าได้ยืน
หรือเชิดหน้าแช่มชื่นในมวลชน
ปล:ขอทิ้งท้ายด้วยคำคม "บุคคลผู้ได้ชื่อว่าผู้มีสติปัญญารอบรู้ หากไร้ซึ่งความซื่อสัตย์สุจริตเสียแล้ว ความรู้นั้นอาจก่อผลเสียทั้งต่อผู้อื่นและต่อตนเอง ท้ายที่สุดแล้วบุคคลผู้นั้นก็จักหาความเจริญมิได้ เฉกเช่นอุยเอี๋ยนฉันใดก็ฉันนั้นแล"
ดอกกระเจียว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
