คำขอร้องเล็กน้อยนิดหน่อยนะ
อย่าเลยละช่วยเหลือเผื่อแผ่เขา
เขาทุกข์ร้อนเกือยตายไยดูเบา
เห็นเขาเศร้าหรือพี่สุขไม่ทุกข์ร้อน
เขาเป็นเด็กนักเรียนที่เวียนอ่าน
ไม่เชี่ยวชาญในบทกำหนดสอน
เมื่อเขาถูกบังคับเขียนกาพย์กลอน
เขาจึงเข้ามาอ้อนขอกลอนกานท์
เมื่อเขามาศึกษาหาความรู้
ก็ควรคู่เข้าช่วยด้วยสงสาร
เขาชื่นชมนักกวีมีผลงาน
อย่าทัดทานกล่าวหาว่าเขาเลย
ด้วยเคยเป็นเช่นนี้หลายปีผ่าน
เคยกราบกรานซี้เซ้าแต่เขาเฉย
เจอผู้ใหญ่ใจดำซ้ำภิเปรย
ทุกข์เข้าเกยเผยช้ำใจดำนัก
พวกเขายังอ่อนวัยไม่ประสา
จึงบากหน้าให้ช่วยด้วยทุกข์หนัก
ขอได้โปรดเห็นใจให้ความรัก
พอสักพัก เขาจะเพียร เขียนกลอนเอง
natcha
อย่าเลยละช่วยเหลือเผื่อแผ่เขา
เขาทุกข์ร้อนเกือยตายไยดูเบา
เห็นเขาเศร้าหรือพี่สุขไม่ทุกข์ร้อน
เขาเป็นเด็กนักเรียนที่เวียนอ่าน
ไม่เชี่ยวชาญในบทกำหนดสอน
เมื่อเขาถูกบังคับเขียนกาพย์กลอน
เขาจึงเข้ามาอ้อนขอกลอนกานท์
เมื่อเขามาศึกษาหาความรู้
ก็ควรคู่เข้าช่วยด้วยสงสาร
เขาชื่นชมนักกวีมีผลงาน
อย่าทัดทานกล่าวหาว่าเขาเลย
ด้วยเคยเป็นเช่นนี้หลายปีผ่าน
เคยกราบกรานซี้เซ้าแต่เขาเฉย
เจอผู้ใหญ่ใจดำซ้ำภิเปรย
ทุกข์เข้าเกยเผยช้ำใจดำนัก
พวกเขายังอ่อนวัยไม่ประสา
จึงบากหน้าให้ช่วยด้วยทุกข์หนัก
ขอได้โปรดเห็นใจให้ความรัก
พอสักพัก เขาจะเพียร เขียนกลอนเอง
natcha