[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกกระเจียว]

ต้องตัวเรา  รักชอบ  สิ่งที่เขียน
จึงพากเพียร พยายาม  เหมือนพล่ามขอ
สิ่งมุ่งหวัง  ฝังปลูก  คือลูกยอ
ใช่ลูกท้อ  เมื่อไร  ใครต้องการ

หากว่าเรา  ชอบคนเดียว  เชียวนะหนู
ก็จะดู   เพราะดี  มีแก่นสาร
เรียกว่าเพราะ  คนเดียว  ขาดเชี่ยวชาญ
ต้องหาคน  ข้างบ้าน  มาร่วมฟัง

หากหลายคน  ว่าเพราะ  ช่างเหมาะเหม็ง
ไม่ต้องเล็ง  แบบนี้  อาจมีหวัง
เรียกว่าชัก  เข้าที  มีแววดัง
แต่ว่ายัง   ใช่ว่า   จะน่าดู

ความถูกต้อง  ของภาษา  มารองรับ
เนื้อความจับ  ใจเน้น  ต้องเห็นอยู่
จะเลิศขั้น   เป็นกวี  ต้องมีครู
ผู้รอบรู้  แนะนำ  พร่ำบอกกานท์

แต่จะดี   เพียงไหน  มิใช่แก่น
อยู่ที่แฟนแฟนชม  ภิรมย์สาร
เพราะไม่เพราะ  เรื่องนี้  อยู่ที่กบาล
ของผู้อ่าน  ตัดสิน  รบิลความ

ถ้าเขาชอบ  คงชม  เหมาะสมนัก
ใครไม่ยัก  ด่าว่า  เข้ามาหยาม
เขาไม่ชอบ คงไม่ชิด  เข้าติดตาม
อาจโดนจาม  ด้วยขวาน  ที่ผ่าฟืน

เรื่องนานา จิตตัง  ก็ฟังไว้
ถ้าปลงได้  รื่นรมย์  ไม่ขมขื่น
ปลงไม่ได้  ใจช้ำ  ต้องกล้ำกลืน
ถูกผู้อื่น  ด่าทอ  หรือยอเยิน

อยู่ที่ใจ  ของเรา  เอาแบบไหน
จะรับได้  ไหมนั่น  ติ,สรรเสริญ
รับไม่ได้  ก็อย่าทำ  ช้ำเหลือเกิน
ก็ต่างเดิน  ทางใคร  ไปทางมัน

เรื่องของใจ  ไม่มี  ที่สิ้นสุด
โลกมนุษย์  นี้ไซร้  มิใช่สวรรค์
ให้พร้อมปรีด์  ดีจริง  ทุกสิ่งอัน
หลับไปฝัน  เถิดหนอ ฉันขอที...

Dewadaแต่งกลอนนี้มีย้อนยอก
ตามแจ้งบอกเข้าประเด็นได้เช่นนี้
ขอนิยมสมอุราในวาที
จึงยินดีบวกท่านหนึ่งคะแนน

 

ปล:ตามข้อเขียนทั้งหมดทำให้นึกถึงสามก๊กตอน"โจโฉแตกทัพเรือ" ตอนนี้ถูกสร้างเป็นภาพยนตร์ด้วย คือข้อคิดจากที่ได้อ่าน คล้ายๆกับที่ท่านเขียนนี้แหละ..หุหุ คือปริมาณไม่สำคัญเท่าคุณภาพ ทัพของโจโฉแตกก็เพราะไม่ชำนาญการรบทางน้ำ-ทางเรือ เท่ากองทัพเมืองกังตั๋งของจิวยี่ ทั้งๆที่กำลังของกองทัพทีมากกว่าถึงยี่สิบเท่า