~ประมาณนั้นจ้ะ~
ฉันเขียนกลอนไพเราะเพราะผู้อ่าน
เพราะทุกท่านชี้งามตามที่เห็น
เพราะทุกท่านชี้ร่องตรองประเด็น
เพราะท่านเข็ญท่านขับลับกานท์กลอน
เพียงลำพังตั้งมั่นสรรทีถ้อย
ก็เหมือนลอยเคว้งคว้างกลางอักษร
เพราะเสียงถกยกย้ำนำอุทธรณ์
ดั่งสะท้อนภาพจริงอิงเรื่องราว
กลอนไพเราะเพราะใจใคร่ควรคิด
กลอนประสิทธิ์จิตชูรู้ดำขาว
กลอนจรดสดใสไร้กลิ่นคาว
ต้องเดินก้าวตรงจิตคิดตรงตน
Oo..เคยแตลงแปลงปรับจับกระเดียด
เคยเคร่งเครียดเสียดไส้ไร้เหตุผล
เคยแบ่งแยกแหกแหกกะเฌอเพ้อตามกล
เพียงเพราะสนคำเย้า..เผากลอนกานท์
สมองสร้าง..มือแสร้ง..สำแดงถ้อย
ค้นร่องรอยทรงจำนำผสาน
ไก่ไข่ขืน..ขื่นขมคมประจาน
ไร้หลักการฐานยืน..พื้นกวี
ดั่งพายเรือโต้แหลกแหกวงคลื่น
จึงล้มครืนสะอื้นไห้ไร้ศักดิ์ศรี
จึงเห็นเงาเขลาขลาดทาสพาที
จึงไม่มีที่พำนักประจักษ์จินต์
ฟังชื่นชม..บ่มผลแล้วค้นเหตุ
ตรองนิเทศน์เจตน์บ่งมั่นคงศิลป์
น้อมปิติดำริสร้างทางกวิน
ไม่สูญสิ้นตัวตน..บนคารม
กลอนใดใดไหนดี..ท่านชี้เถิด
กลอนใดใดไหนเลิศ..ท่านชี้สม
กลอนสดใสไพเราะ..เพราะอบรม
จะชี้ขมสมควร..ล้วนรับฟัง
จึงไม่มี..กลอนฉัน..เพียงฉันนี้
เพราะต้องมีกลอนคุณ..ช่วยหนุนหลัง
จึงพร้อมเป็นกลอนบรรเจิดเลิศพลัง
จากเบื้องหลังสู่เบื้องหน้า..ค่าเพราะเรา
เพียงความคิดส่วนตัว ผิดประการใด ขออภัยด้วยครับผม
บอม ซอง ดุ๊ก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
