...เพราะคำกลอนทอนนำด้วยคำจิต
สลักคิดประพันธ์ผันอักษร
ออกจากทรวงดวงใจใส่อาทร
เป็นบทตอนส่วนลึกบันทึกมา
...ทั้งทุกข์,โศก,รักขมจมน้ำเนตร
ร้อยพันเหตุหยิบยื่นคืนห่วงหา
จึงกลั่นกรองร้องป่าวข่าวนำพา
เป็นอักษราร่ายมนต์ดลฤดี
...ส่งสำนวนครวญเพียงเสียงคำฝาก
ทุกสิ่งพรากยากกลับคืนยื่นสุขี
ดั่งต้องมนต์ขมขื่นยืนชีวี
กี่ราตรีมิเคยเลื่อนเคลื่อนจากไป
...จึงสะสมบ่มคำนำมาเล่า
จากคนเศร้าเจ้าน้ำตามาหวั่นไหว
รอยอดีตขีดข่วนจวนอาลัย
น้ำตาใจจากฉันเล่าเฝ้าแต่กลอน
...อาจไม่เพราะเสนาะล้ำคำคนซื่อ
แต่เพราะถือด้วยหทัยใส่อักษร
เทียวขับกล่อมท่องพาทียามมีรอน
ทุกคำวอนจึงทอนจาก...ฟากใจนาง...
ตะวันฉาย
สลักคิดประพันธ์ผันอักษร
ออกจากทรวงดวงใจใส่อาทร
เป็นบทตอนส่วนลึกบันทึกมา
...ทั้งทุกข์,โศก,รักขมจมน้ำเนตร
ร้อยพันเหตุหยิบยื่นคืนห่วงหา
จึงกลั่นกรองร้องป่าวข่าวนำพา
เป็นอักษราร่ายมนต์ดลฤดี
...ส่งสำนวนครวญเพียงเสียงคำฝาก
ทุกสิ่งพรากยากกลับคืนยื่นสุขี
ดั่งต้องมนต์ขมขื่นยืนชีวี
กี่ราตรีมิเคยเลื่อนเคลื่อนจากไป
...จึงสะสมบ่มคำนำมาเล่า
จากคนเศร้าเจ้าน้ำตามาหวั่นไหว
รอยอดีตขีดข่วนจวนอาลัย
น้ำตาใจจากฉันเล่าเฝ้าแต่กลอน
...อาจไม่เพราะเสนาะล้ำคำคนซื่อ
แต่เพราะถือด้วยหทัยใส่อักษร
เทียวขับกล่อมท่องพาทียามมีรอน
ทุกคำวอนจึงทอนจาก...ฟากใจนาง...
ตะวันฉาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
