[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panwat]

ท่านเขียนกลอน.ไพเราะ.เพราะอะไร?
มีคนใด.ส่งมุข.ให้สุขสันต์
ถึงลดเลี้ยว.เกี้ยวพา.วิลาวัลย์
ช่างปนปัน.ความหวัง.ได้รังรอง

หรือว่ามี.ทีเด็ด.เกินเจ็ดชั้น
ดังลือลั่น.ไหว้เซ่น.เหมือนเล่นของ
ซ่อนคารม.คมคาย.ได้ก่ายกอง
แอบตรึกตรอง.เรื่องราว.แต่คราวใด?

มีอาจารย์.เฝ้ายล.อยู่บนหอ
คอยพะนอ.พะเน้า.เจ้าใช่ไหม?
แม้อ่อยเอื้อง.เปลืองคำ.ยิ่งฉ่ำใจ
งามวิไล.ร้อยรส.ทุกบทกานท์

แล้วเวลา.เพ้อพร่ำ.ว่าช้ำชอก
โดนคนหลอก.เสกสร้าง.อยู่ข้างบ้าน
หรืออีกฟาก.ฝั่งฝา.ฟ้าประทาน
ท่านไหว้วาน.อ้างเล่น.หรือเป็นจริง

แล้วที่รัก.ใจจะขาด.กระดาษเปียก
ตะโกนเรียก.ร่ำไห้.ทั้งชาย-หญิง
จะทุ่มเท.ทั้งชีวิต.หรือคิดชิง
อยากแอบอิง.แบบชู้.หรือคู่ครอง

บอกบ้างเถอะ.ข้าเจ้า.เล่าไม่ถูก
อยากจะเขียน.พันผูก.ไม่ถูกต้อง
เพราะไม่มี.ตัวจริง.อิงสำรอง
ต้องไตร่ตรอง.จินตนา.แบบบ้าบอ


 

เขียนสุข เศร้า เล่าความ ไปตามเรื่อง
ไม่ปราชญ์เปรื่อง ถูกใจ เท่าไรหนอ
ใครมาชม เชียร์กัน ฉันบ้ายอ
เรื่องบ้าบอ ที่ไหน ไม่ชำนาญ

มีมุขจาก คนชาญ ชำนาญเชี่ยว
เรื่องเลาะเลี้ยว เกี้ยวใคร ไม่กล้าหาญ
แค่ลูกหยอก หลอกล่อ พอประมาณ
มิได้หว่าน มากมาย พอคลายตรม

หมดลาลี ทีเด็ด ยังเข็ดเขี้ยว
ไม่อยากเคี้ยว ขบเผาะ ก็เพราะขม
แต่หวานนัก มักแปลง แสลงลม
จึงหวานขม อม กลืน มีขื่นปน

อาจารย์ ครู ดูดี นั้นมีแน่
ในยามแย่ แก้ไข ให้หลายหน
พร้อมคำสอน ง่ายง่าย ให้ อดทน
ฟังคำบ่น เรื่อยไป จะได้ชิน

บางทีก็ มีนะ เรื่องช้ำชอก
แต่เขาบอก มั่นไว้ คล้ายแผ่นหิน
ที่เพ้อเพียง วอนว่า ขอฟ้าดิน
มาได้ยิน รับรู้ เผื่อดูใจ

จะสุขเศร้า เล่าความ ไปตามเรื่อง
มิคิดเคือง หมองหม่น พอทนไหว
มาเขียนร้อย ถ้อยมอบ จะตอบไง
ที่เขียนไป ใจหมอง ต้องระบาย