กุหลาบสวยด้วยสีมีคนเห็น
ทั้งเช้าเย็นบานเดี่ยวเทียวอดสู
แม้นปล่อยโรยร่วงดินสิ้นคนดู
คิดเก็บกลัวตัวรู้สู้หนามมี
จึงถนอมล้อมรั้วกลัวใครกล้ำ
แม้นหญ้าล้ำคอยถอนทุกตอนนี่
เฝ้ารดน้ำพรวนดินให้ยินดี
ไม่เคยหนีแหนงหน่ายพ่ายเวลา
แม้นคนไกลไม่เห็นเป็นไรเสีย
คนคลอเคลียใกล้กันมิหวั่นหา
ยังเคียงคอยดูแลแม่ผกา
กุหลาบฟ้าลาดินรินหัวใจ
ทั้งเช้าเย็นบานเดี่ยวเทียวอดสู
แม้นปล่อยโรยร่วงดินสิ้นคนดู
คิดเก็บกลัวตัวรู้สู้หนามมี
จึงถนอมล้อมรั้วกลัวใครกล้ำ
แม้นหญ้าล้ำคอยถอนทุกตอนนี่
เฝ้ารดน้ำพรวนดินให้ยินดี
ไม่เคยหนีแหนงหน่ายพ่ายเวลา
แม้นคนไกลไม่เห็นเป็นไรเสีย
คนคลอเคลียใกล้กันมิหวั่นหา
ยังเคียงคอยดูแลแม่ผกา
กุหลาบฟ้าลาดินรินหัวใจ