มิใช่เป็นเช่นกวีที่สามารถ
นุชนาฏผิดหนาในครานี้
เป็นแค่คนแต่งกลอนห่อนสุนทรี
ที่ใจมีแค่สนุกไป 1 1
ทั้งแสงศัพท์ จับคำ ไม่ฉ่ำหวาน
บ้างก็คร้านคัดคำมาพร่ำสรรค์
เรียกว่ากลอนพาไปซึ้งใดกัน
เขาเดียจฉันท์ว่าทรามไม่งาม TA
เขามองเห็นเช่นว่าเป็นกาฝาก
เป็นเช่นกากหยากเยื่อน่าเบื่อหน้า
ไม่มีใครใจดีมีมุทิตา
เขาเหยียบย่ำต่ำช้าไม่มามอง
แต่ถามว่าในใจมีเธอไหม
ก็บอกได้ว่ามีไม่บกพร่อง
จึงสู้แต่งร่ายรำตามทำนอง
ถึงไม่คล้องขาดเกินอย่าเมินไกล