ถามกวี?
เพราะพายุพัดฟ้าเมฆาไหว
หรือเพราะใจนักกลอนต่างอ่อนหวาน
จึงกลั่นกรองร้อยศิลป์ประทินกานท์
พัดเอามานบางคน..กมลคลอน
เช่นดอกไม้ไหวเอนเล่นลมลู่
ช่อดอกชูไสวร่ายอักษร
แผ่ระบิลศิลป์ปราชญ์พิลาสพร
เรืองบวรบานดอกออกกลางมาน
เพียงยอดหญ้าลมพัดระบัดพลิ้ว
พระพายผิวคลื่นลมห่มดอกก้าน
หรือจิตซ่อนอ่อนไหวไปตามกาล
มิทัดทานคลื่นฝันอันวิไล
ยอดกิ่งก้านกานท์คัดจัดแต่งช่อ
ประหนึ่งล่อภูมรินโผบินใกล้
หรือเพราะฉันนั้นเล่ามิเข้าใจ
เอนอ่อนไหวอารมณ์ข่มไม่ทัน
พระพายทูตแห่งรักจักระบัด
โอบล้อมรัดรั้งใจสู่ในฝัน
จินตนาการท่องล่องนิรันดร์
แพรประพันธ์ห่มจิตลิขิตพา
ดั่งระบำอักษรเล่นอ้อนหยอก
ระคนบอกนัยจินต์ถวิลหา
มีบ้างไหมใคร่เผยเปรยความมา
อักษราซ่อนใดในบทความ
ไม่มีความจริงใดในโลกเผย
ใจถวิลรำเพยเอ่ยทวงถาม
เธอผู้สร้างกวีที่งดงาม
มีนิยามฉันไหมในกวี
..ของเธอ..
" ตอบกวินท์ "
๐ พิณบรรเลง..เพลงล่องทำนองลื่น
ไพเราะดื่น..ดั่งดรุณกรุ่นรัศมี
แต่ล่ะเส้นเด่นโสต..ปราโมทย์ดี
จังหวะสีสำเนียง..เสียงอบอวล
๐ คลอพายุอ่อนอ่อน..พัดก้อนฟ้า
หมู่เมฆาคลาเคล้า..เร้าคำผวน
พิณประภา..ซ่อนใดในสำนวน
คล้ายดั่งครวญปุชชา..ภาษากานท์
๐ ครั้นได้ยิน..จินต์ยิ่งอ้อยอิ่งวาตย์
มิบังอาจตอบย้ำ..คำฉะฉาน
ด้วยมิใช่..กวี..ศรีเชิงชาญ
อนุมาน..เพียงคนแอบยลคำ
๐ แต่พระพายคล้ายทูต..วิสูตรเทพ
พัดสังเขป..เพลงกลอนสะท้อนพร่ำ
ระทึกใหญ่ในทรวง..ห้วงลำนำ
สะเทือนย้ำ..ให้ตอบปลอบตามลม
๐ มีหรือไม่..ในพจน์บทวิลาศ
อยู่ที่มาตร..หมายมองมิหมองขม
ขจรกลิ่นคำกลั่น..ครั้นเชยชม
สุขภิรมย์..หรือไม่โปรดใคร่ครวญ
๐ แม้นหากจริง..ดั่งจิตที่คิดขบ
หมายคือพบ..คำเผยที่เปรยสรวล
กลอนจะกล่อมเจ้าหนอ..ช่อลำดวน
ดาวสีนวล..จะนำร่ำความนัย
๐ ขอบังอาจ..ตอบจินต์ตามพิณร่ำ
หลงระบำ..อักษรจนอ่อนไหว
แพรประพันธ์เย้าหยด..เกินอดใจ
จึงตอบไป..เยี่ยงคน..ยลกวี....
๐ พิณบรรเลง..เพลงล่องทำนองลื่น
ไพเราะดื่น..ดั่งดรุณกรุ่นรัศมี
แต่ล่ะเส้นเด่นโสต..ปราโมทย์ดี
จังหวะสีสำเนียง..เสียงอบอวล
๐ คลอพายุอ่อนอ่อน..พัดก้อนฟ้า
หมู่เมฆาคลาเคล้า..เร้าคำผวน
พิณประภา..ซ่อนใดในสำนวน
คล้ายดั่งครวญปุชชา..ภาษากานท์
๐ ครั้นได้ยิน..จินต์ยิ่งอ้อยอิ่งวาตย์
มิบังอาจตอบย้ำ..คำฉะฉาน
ด้วยมิใช่..กวี..ศรีเชิงชาญ
อนุมาน..เพียงคนแอบยลคำ
๐ แต่พระพายคล้ายทูต..วิสูตรเทพ
พัดสังเขป..เพลงกลอนสะท้อนพร่ำ
ระทึกใหญ่ในทรวง..ห้วงลำนำ
สะเทือนย้ำ..ให้ตอบปลอบตามลม
๐ มีหรือไม่..ในพจน์บทวิลาศ
อยู่ที่มาตร..หมายมองมิหมองขม
ขจรกลิ่นคำกลั่น..ครั้นเชยชม
สุขภิรมย์..หรือไม่โปรดใคร่ครวญ
๐ แม้นหากจริง..ดั่งจิตที่คิดขบ
หมายคือพบ..คำเผยที่เปรยสรวล
กลอนจะกล่อมเจ้าหนอ..ช่อลำดวน
ดาวสีนวล..จะนำร่ำความนัย
๐ ขอบังอาจ..ตอบจินต์ตามพิณร่ำ
หลงระบำ..อักษรจนอ่อนไหว
แพรประพันธ์เย้าหยด..เกินอดใจ
จึงตอบไป..เยี่ยงคน..ยลกวี....