มีบทกลอนเอามาให้ซ่อมหน่อย
มันไม่ค่อยไพเราะนักหรอกหนา
ไม่ค่อยมีใครอ่านมองผ่านตา
ไม่รู้ว่าผิดไปที่ใดกัน
"ในชาตินี้ คงไม่สม อารมณ์หวาน
ที่ต้องการ เหมือนจิต เราคิดแน่
จนย่ำแย่ ผิดหวัง "
ต่อนี้ไป คงไม่สม อารมณ์..หวาน
เพราะน้ำตาล เหลือนิด หวิดขาดแน่
ไม่อยากเจอ น้อง-เพื่อน ทำเชือนแช
นอนท้อแท้ ขื่น-ขม ขาดนมเนย
รพีกาญจน์ 59 ช่างซ่อมนาฬิกาเก่า..
อยากช่วย..ฝีมือเป็นไง..ใช้ได้ไหมครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
