อรุณสางลางเลือนดั่งเดือนมืด
แม้จืดชืดหวั่นไหวหัวใจหญิง
ช่างเหมือนมี..อุ่นไอซบไหล่อิง
พึ่งพักพิงยามเหงา...ใต้เงาจันทร์
ดั่งที่เธอบอกไว้...หัวใจคิด
แนบประชิดคืนค่ำที่พร่ำฝัน
ยามอ่อนแอ...แค่อยู่ว่า"รู้ทัน"
เธอสำคัญที่สุด..ผุดในใจ
นิมิตรหลอกว่าหลบ..ให้ซบอก
เธอป้องปกปลอบปันความหวั่นไหว
มิอยากรู้ว่าสิ้นสุด ณ จุดใด
เผลอหลับไปจนเช้า...ลืมร้าวทรวง
แม้จืดชืดหวั่นไหวหัวใจหญิง
ช่างเหมือนมี..อุ่นไอซบไหล่อิง
พึ่งพักพิงยามเหงา...ใต้เงาจันทร์
ดั่งที่เธอบอกไว้...หัวใจคิด
แนบประชิดคืนค่ำที่พร่ำฝัน
ยามอ่อนแอ...แค่อยู่ว่า"รู้ทัน"
เธอสำคัญที่สุด..ผุดในใจ
นิมิตรหลอกว่าหลบ..ให้ซบอก
เธอป้องปกปลอบปันความหวั่นไหว
มิอยากรู้ว่าสิ้นสุด ณ จุดใด
เผลอหลับไปจนเช้า...ลืมร้าวทรวง