มีเรื่องราว มากมาย ทำให้คิด
เหมือนถูกพิษ ประหลาด ไม่อาจเผย
เกิดอาการ ร้อนใจ ไม่เหมือนเคย
จะเปรียบเปรย สิ่งใด หนอใจเรา
ได้แต่เฝ้า คิดถึงใครหนึ่งนั้น
ไม่กี่วัน ห่างหาย ใจเริ่มเหงา
ยิ่งนานไป ก็หงุดหงิด ติดซึมเซา
กลายเป็นเศร้า โศกศัลย์ มาบั่นทอน..
"สุนันยา"
พิษของความประหลาดเกินคาดหมาย
สุนันยา ตาลาย หายใจอ่อน
คิดถึงเขานานนับไม่หลับนอน
ซุกตัวลงกับหมอน, วอนได้เจอ
ทั้งขอพรให้นิ่งยิ่งดิ่งลึก
ใจเต้นตึกนึกถึงคะนึงเพ้อ
เป็นอะไรแล้วล่ะหรือละเมอ
คิดถึงเธอคนนั้น, แทบหวั่นใจ
สุนันยา ตาลาย หายใจอ่อน
คิดถึงเขานานนับไม่หลับนอน
ซุกตัวลงกับหมอน, วอนได้เจอ
ทั้งขอพรให้นิ่งยิ่งดิ่งลึก
ใจเต้นตึกนึกถึงคะนึงเพ้อ
เป็นอะไรแล้วล่ะหรือละเมอ
คิดถึงเธอคนนั้น, แทบหวั่นใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
