พี่ริมโขง
คอยร่ำร้อง ตั๊บ ตั๊บ ขอตับกิน
ด้วยถวิลยินยลบนกระแส
ใครเผลอไผลไม่ระวังคอยนั่งแล
ตับหายแน่หากใกล้ใฝ่ ณัชชา
ฉันก็เพ้อใกล้เธอเผลอประหลาด
เพ้อภาพวาดในจินต์ถวิลหา
อยากเห็นนางในฝันกัลยา
เป็น ณัชชา หรือใคร..ในฝันเลือน...
คอยร่ำร้อง ตั๊บ ตั๊บ ขอตับกิน
ด้วยถวิลยินยลบนกระแส
ใครเผลอไผลไม่ระวังคอยนั่งแล
ตับหายแน่หากใกล้ใฝ่ ณัชชา
ฉันก็เพ้อใกล้เธอเผลอประหลาด
เพ้อภาพวาดในจินต์ถวิลหา
อยากเห็นนางในฝันกัลยา
เป็น ณัชชา หรือใคร..ในฝันเลือน...
เป็นณัชชาแน่นอนที่อ้อนหา
บางเวลาหัวใจเธอไร้เพื่อน
ถ้าหากว่างเมื่อไรจะไปเยือน
เปรียบเสมือน เป็นพี่ที่รู้ใจ
natcha
บางเวลาหัวใจเธอไร้เพื่อน
ถ้าหากว่างเมื่อไรจะไปเยือน
เปรียบเสมือน เป็นพี่ที่รู้ใจ
natcha
เดวาดา
จงหันมาหาคนที่บ่นถึง
นอนคำนึงนึกน่าน้ำตาไหล
เดวาดาคนนี้เฝ้ามีใจ
ซาบซึ้งในหนักหนาเฝ้าอาวอน
จงหันมาหาคนที่บ่นถึง
นอนคำนึงนึกน่าน้ำตาไหล
เดวาดาคนนี้เฝ้ามีใจ
ซาบซึ้งในหนักหนาเฝ้าอาวอน
เดวาดาคนดีผีคงเข้า
ตามซี้เซ้าวุ่นวายไม่ผัดผ่อน
ตื้อจริงจริงจนฉันนั้นเริ่มงอน
อย่ามาอ้อน.ให้ฉันรำคาญใจ
natcha
ตามซี้เซ้าวุ่นวายไม่ผัดผ่อน
ตื้อจริงจริงจนฉันนั้นเริ่มงอน
อย่ามาอ้อน.ให้ฉันรำคาญใจ
natcha
พี่ดาว...
อยากจะเป็นหมอนข้างให้กางกอด
และตลอดเวลามาเคียงใกล้
อ้อมแขนนี้อาจอุ่นละมุนละไม
โอบเธอให้สุขศรีคืนมีดาว
คงเป็นเพ้อเช่นกันถึงวันชื่น
คงเป็นคืนสุดข่มด้วยลมหนาว
โหยหายามตามดูอยู่ทุกคราว
จมในอ่าวอารมณ์ชื่นชมเธอ
อยากจะเป็นหมอนข้างให้กางกอด
และตลอดเวลามาเคียงใกล้
อ้อมแขนนี้อาจอุ่นละมุนละไม
โอบเธอให้สุขศรีคืนมีดาว
คงเป็นเพ้อเช่นกันถึงวันชื่น
คงเป็นคืนสุดข่มด้วยลมหนาว
โหยหายามตามดูอยู่ทุกคราว
จมในอ่าวอารมณ์ชื่นชมเธอ
ทุกถ้อยคำรำพันช่างหวานนัก
อยากพิงพักหัวใจใกล้เสมอ
เฝ้ารอวันมาพบประสพเจอ
อย่าให้เก้อเฝ้าคอยจนน้อยใจ
natcha
อยากพิงพักหัวใจใกล้เสมอ
เฝ้ารอวันมาพบประสพเจอ
อย่าให้เก้อเฝ้าคอยจนน้อยใจ
natcha
ตะวันฉาย
...เฝ้าแต่รออยากหนุนตักอุ่น-อุ่น
เผื่อเขาจะการุณคนหวั่นไหว
มีแต่หลอกลวงล่อท้อฤทัย
เจ็บดั่งไฟไหม้ทรวงดวงชีวี
...เฝ้าแต่เพ้อเพียงฝันลม-ลมแล้ง
เฝ้าแต่แสร้งว่าอยู่ได้ในวิถี
แต่สุดท้ายข้างกายชายที่มี-
ไม่เหลือใครในฤดีที่ให้คอย...
...เฝ้าแต่รออยากหนุนตักอุ่น-อุ่น
เผื่อเขาจะการุณคนหวั่นไหว
มีแต่หลอกลวงล่อท้อฤทัย
เจ็บดั่งไฟไหม้ทรวงดวงชีวี
...เฝ้าแต่เพ้อเพียงฝันลม-ลมแล้ง
เฝ้าแต่แสร้งว่าอยู่ได้ในวิถี
แต่สุดท้ายข้างกายชายที่มี-
ไม่เหลือใครในฤดีที่ให้คอย...
ปลอบคนดีอย่าเหงาเศร้าดวงจิต
โอ้มิ่งมิตรของเราอย่าเหงาหงอย
รักที่เรายื้อยุดกลับหลุดลอย
ก็จงปล่อยไปเถอะหนาอย่าตอแย
เราก็หญิงรูปงามตามแบบบท
ชายใจคดไม่เห็นค่าอย่าแยแส
ปล่อยเขาไปเถอะหนาอย่าไปแคร์
ค่าเขาแค่หญ้าปรกรกลูกตา
natcha
โอ้มิ่งมิตรของเราอย่าเหงาหงอย
รักที่เรายื้อยุดกลับหลุดลอย
ก็จงปล่อยไปเถอะหนาอย่าตอแย
เราก็หญิงรูปงามตามแบบบท
ชายใจคดไม่เห็นค่าอย่าแยแส
ปล่อยเขาไปเถอะหนาอย่าไปแคร์
ค่าเขาแค่หญ้าปรกรกลูกตา
natcha