อารมณ์ร้าว เหงาใจ เมื่อไกลรัก
ฝนตกหนัก รินร่วง ทรวงเหงาหงอย
คิดถึงแต่ คนไกล คล้ายเลื่อนลอย
กลัวเธอคล้อย เหินห่าง เส้นทางใจ
ลมหนาวผ่าน วันที่ มีหยาดฝน
น้ำตาหล่น รินรด เป็นหยดใส
โฮ้รักเอย เคยซึ้ง เป็นหนึ่งใน
ดวงหทัย แนบชิด สนิทนวล
ต้องมาร้าง ห่างเหิน เหมือนเดินหลบ
ต้องมาจบ หรือไร ไม่คืนหวน
ต้องตัดสาย สัมพันธ์ พารัญจวน
ต้องเพ้อครวญ แต่รัก ที่จากไกล....
"สุนันยา"