ช่างบังเอิญแท้แท้ แหม!คล้ายคล้าย
เรื่องละม้ายความฝันเหมือนกันได้
ฝันว่าเดินเพลินถึงที่หนึ่งไกล
ม้านั่งใหญ่ว่างเปล่าเข้าจับจอง
นั่งชมดาวพราวพรายที่ปลายฟ้า
ดวงจันทราสลัวมัวแสงส่อง
เอ๊ะ!นั่นใครใกล้มาเอียงหน้ามอง
แสงจันทร์ต้องบางเบาเกิดเงาลาง
ขยับชิดติดมุมเสียงทุ้มทัก
ขอนั่งพักด้วยคนบนม้าว่าง
คงไม่รบกวนใจให้ระคาง
คิดว่าต่างคนก็มีทุกข์ใจ
มาแลกเปลี่ยนเรื่องราวที่ร้าวจิต
เผื่อจะคิดหาทางออกทางไหน
เรื่องทุกอย่างทางแก้แม้รำไร
ดีกว่าไม่หาทางปล่อยวางมือ
จบคำเอ่ยเงยหน้า นิจจาเอ๋ย!
หายวับเลยจากไปไงกันหรือ?
ยังไม่ตอบปลอบแม้แค่..ออ..อือ
รวดเร็วปรื๋อหายไปให้งุนงง
จะใช่ชายคนนี้ที่กระทู้?
คล้ายคล้ายอยู่เรื่องก็ต่อเนื่องส่ง
หากว่าใช่ใครนั้น "ฉัน" ตรงตรง
ปริศนาคงคลี่คลาย "ชาย" คนนั้น
"กานต์ฑิตา"
๗ สิงหาคม ๒๕๕๔
เรื่องละม้ายความฝันเหมือนกันได้
ฝันว่าเดินเพลินถึงที่หนึ่งไกล
ม้านั่งใหญ่ว่างเปล่าเข้าจับจอง
นั่งชมดาวพราวพรายที่ปลายฟ้า
ดวงจันทราสลัวมัวแสงส่อง
เอ๊ะ!นั่นใครใกล้มาเอียงหน้ามอง
แสงจันทร์ต้องบางเบาเกิดเงาลาง
ขยับชิดติดมุมเสียงทุ้มทัก
ขอนั่งพักด้วยคนบนม้าว่าง
คงไม่รบกวนใจให้ระคาง
คิดว่าต่างคนก็มีทุกข์ใจ
มาแลกเปลี่ยนเรื่องราวที่ร้าวจิต
เผื่อจะคิดหาทางออกทางไหน
เรื่องทุกอย่างทางแก้แม้รำไร
ดีกว่าไม่หาทางปล่อยวางมือ
จบคำเอ่ยเงยหน้า นิจจาเอ๋ย!
หายวับเลยจากไปไงกันหรือ?
ยังไม่ตอบปลอบแม้แค่..ออ..อือ
รวดเร็วปรื๋อหายไปให้งุนงง
จะใช่ชายคนนี้ที่กระทู้?
คล้ายคล้ายอยู่เรื่องก็ต่อเนื่องส่ง
หากว่าใช่ใครนั้น "ฉัน" ตรงตรง
ปริศนาคงคลี่คลาย "ชาย" คนนั้น
"กานต์ฑิตา"
๗ สิงหาคม ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
