[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

ไม่ต้องคิดไปเปรียบเทียบใครเขา
เป็นตัวเจ้านี่ล่ะหนาน่าถวิล
เป็นเพียงคนธรรมดาไร้ราคิน
คือยุพินคนดีที่รอคอย

ใช่ไม่เห็นความดีที่ทำมาก
ความคิดถึงเคยฝากยังอยากสอย
ดุจดั่งดาวมากล้านลานบนลอย
อย่าใจน้อยที่ไม่มองเพราะต้องเจียม

เพียงแอบมองฉันมองจองไว้ก่อน
ดวงใจปอนมีให้ใช่โหดเหี้ยม
จะเคียงคู่ชูชื่นคืนขวัญเรียม
อย่าได้เหนียมเนียมอายถ้าหมายปอง

แม้ดารายิบยับนับแสนล้าน
มิเท่าหนึ่งเยาวมาลย์สราญผ่อง
คือหมู่ดาวใต้ฟ้าน่าจับจอง
เป็นเจ้าของห้องใจยามได้ยล

ไม่ต้องรอสิ้นฟ้าดินสลาย
เพราะใจชายให้แล้วรอแก้วสน
หันมามองทางนี้ยังมีคน
รอเธอจนสิ้นภพจบเพลา

 

วลีร้อย ถ้อยวาง ช่างหวานชื่น
พายิ้มรื่น ฉ่ำกมล คนห่วงหา
ไม่ต้องรอ ตราบดิน สิ้นนภา
รักยื่นมา แนบทรวง ไม่ห่วงคอย

หากทุกถ้อย ปล่อยวาง ใจสั่งให้
คงสุขยิ่ง ปรับใจ ไม่เหงาหงอย
วาดวิมาน ฝันถึง ซึ้งเลิศลอย
หวานน้ำอ้อย ไม่เท่า หวานในรัก

ก็คงเป็น เพียงคำ นำมาหว่าน
เพื่อปลอบมาน คนเหงา ที่เศร้าหนัก
ไม่เป็นจริง  ที่ยอม จะพร้อมภักดิ์
เรื่องของรัก ยากยิ่ง จะพิงใจ

ถึงอย่างไร ก็ขอ ขอบคุณยิ่ง
วางถ้อยอิง แอบไว้ ให้ชื่นใส
เปรมฤดี อย่างยิ่ง สิ่งเผยใน
ที่มอบไว้ แม้เป็นอื่น ยังชื่นทรวง...


"สุนันยา"