ยังคงเฝ้า คอยดู อยู่เสมอ
อยากบอกเธอ ให้รู้ ว่าอยู่ใกล้
เหมือนจะกลัว พลั้งเผลอ ยามเธอไกล
หลังหลับใหล เต็มตื่น ในคืนดาว
คืนเย็นเยียบ เงียบสงบ อันอบอุ่น
มีหมอนหนุน ผ้าห่ม กันลมหนาว
กอดหมอนข้าง นอนพับ แล้วหลับยาว
จนรุ่งราว เช้านั้น ทุกวันมา
แม้มิใช่ มนุษย์ ผู้ผุดผ่อง
มีบกพร่อง ร่วงโรย มีโหยหา
เป็นแค่เพียง ปุตุชน คนธรรมดา
ที่ศรัทธา ตัวเธอ จนเพ้อไป...
natcha
อยากบอกเธอ ให้รู้ ว่าอยู่ใกล้
เหมือนจะกลัว พลั้งเผลอ ยามเธอไกล
หลังหลับใหล เต็มตื่น ในคืนดาว
คืนเย็นเยียบ เงียบสงบ อันอบอุ่น
มีหมอนหนุน ผ้าห่ม กันลมหนาว
กอดหมอนข้าง นอนพับ แล้วหลับยาว
จนรุ่งราว เช้านั้น ทุกวันมา
แม้มิใช่ มนุษย์ ผู้ผุดผ่อง
มีบกพร่อง ร่วงโรย มีโหยหา
เป็นแค่เพียง ปุตุชน คนธรรมดา
ที่ศรัทธา ตัวเธอ จนเพ้อไป...
natcha
อยากจะเป็นหมอนข้างให้กางกอด
และตลอดเวลามาเคียงใกล้
อ้อมแขนนี้อาจอุ่นละมุนละไม
โอบเธอให้สุขศรีคืนมีดาว
คงเป็นเพ้อเช่นกันถึงวันชื่น
คงเป็นคืนสุดข่มด้วยลมหนาว
โหยหายามตามดูอยู่ทุกคราว
จมในอ่าวอารมณ์ชื่นชมเธอ
ดาว อาชาไนย