~ รอยจาง..บนทางจร ~
อนาทรร้อนใจใดจะเท่า
ไฟร้อนเร่าเผาสุมรุ่มทรวงแสน
เมื่อรักเหือดเดือดหายกลายขาดแคลน
ชาเข้าแทนเฉยเฉียดเป็นเดียดชัง
ร้อนอารมณ์ข่มใจไหวหวั่นจิต
ฟ้าลิขิตขีดร้างเส้นทางหวัง
น้ำตาตกอกรานแทบพานพัง
เกินจะรั้งดึงเลี้ยวมาเกี่ยวคืน
ร่ำอาลัยฟายน้ำตาวันลาจาก
จำต้องพรากจากไกลทำใจฝืน
สุดจะรั้งชั่งใจให้ยั่งยืน
มิอาจขืนฝืนนางไม่ห่างลา
ต่อจากนี้มีแค่แต่ใจเศร้า
ใต้ร่มเหงาเงาหงอยเฝ้าคอยหา
บนทางไกลแสนนานกาลเวลา
ไม่อาจเลือนร้างราครารักจาง
เหลือเพียงรอยอาลัยฝังในจิต
รอยจุมพิตชิดเชยเลยกลายหมาง
หรี่เข้าแล้วแสงฝันอันเลือนลาง
ที่ปลายทางจวนดับไปกับกาล ฯ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
