..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..
ชั้นต่ำ?
๐
๐ กลอนเราแค่ชั้นต่ำอย่างซำเหมา
ไม่งามเท่าชั้นเทพคนเสพ-หา
ไม่สะดุดใจใครไร้ชีวา
ฤาใช่กลอนนางฟ้าล่อตาใคร
๐ เป็นกลอนเปลี่ยวเดียวดายฉายแววหม่น
ของกมลขี้อ้อน-คนอ่อนไหว
ปล่อยอารมณ์รำพันหวนวาร,วัย
วันโลกใสและโศก-เยือนอกเรา
๐ เก็บมาเจียระไนใส่คำศิลป์
จากคนใจแหว่งวิ่นชินความเหงา
มีใจลอยใจหล่นปนซึมเซา
สวมหน้าเง้าหน้างอ-ท้อประจำ
๐ งานไร้เกรดห่างชั้น-ฝันคนหงอย
มากมีกร่อยบางบทขาดรสขำ
เรียบเรียงร้อยเปะปะทีละคำ
เกลือก,เปรอะเปื้อนร้อยช้ำทั่วสำนวน
๐ คำจึงแปร่งวกวน!จนชวนหาว
เจือเรื่องราวพิษแผลแลรอยข่วน
เผลอทีไรอดีตฤทธิ์ก่อกวน
บ่อยจึงล้วนหลุด,แฝง-แรงรักเธอ
๐ กลอนชั้นต่ำขี้เหร่เวลาอ่าน
ถูกชาวบ้านเบือนหน้า,ด่าเสมอ
ด้านคนแต่งยังหลง-งงทั้งเบลอ
ขลุกเพ้อเจ้อดักดาน..กานท์หลอกตัว..
ระนาดเอก
กลอนชั้นต่ำไม่เป็นไรใจสูงส่ง
เพียงมั่นคงแต่งไปไม่มีมั่ว
ฉันทลักษณ์ถูกต้องไม่ต้องกลัว
ใครจะหัวร่อบ้างช่างปะไร
กลอนบ้านๆง่ายๆคงไม่ต่าง
หากจัดวางก็ไม่รู้อยู่ชั้นไหน
แต่ก็ยังขีดเขียนเพียรเรื่อยไป
ด้วยหัวใจไขว่คว้าคนบ้ากลอน
เพียงมั่นคงแต่งไปไม่มีมั่ว
ฉันทลักษณ์ถูกต้องไม่ต้องกลัว
ใครจะหัวร่อบ้างช่างปะไร
กลอนบ้านๆง่ายๆคงไม่ต่าง
หากจัดวางก็ไม่รู้อยู่ชั้นไหน
แต่ก็ยังขีดเขียนเพียรเรื่อยไป
ด้วยหัวใจไขว่คว้าคนบ้ากลอน