มิอยากคิด..หน่ายหนีไปที่ไหน
ร้อยดวงใจซ่อนปักเป็นอักษร
แอบอยู่ในหมอนข้าง..แทนร่างนอน
เขียนบทกลอนด้วยใจฝากสายลม
เธอยังเป็นที่หนึ่ง..แบบกึ่งฝัน
ค่ำคืนหันไขว่คว้าแทนผ้าห่ม
หนาวเนื้อนอกผิงไฟก็คลายปม
หนาวระทมเนื้อในหัวใจครวญ
เธอเป็นหมอกหรือควัน..ที่ฉันคิด
เธอเป็นพิษเป็นพรหม..หรือลมหวน
เธอเป็นเพื่อนเป็นภาพ..ที่ฉาบนวล
ฉันประมวลแล้วกลับต้องหลับตา
ด้วยไม่อยากเจิ่งนองทั้งสองแก้ม
เธอต่อแต้มทุกทีที่มาหา
ต้องเจ็บช้ำกล้ำกลืน..วันคืนมา
ตราบวันลา..อาลัยเมื่อใจดำ
มิได้เกิดมาเพื่อเป็นเหยื่อรัก
ให้ใครทักทายเล่นเห็นขำขำ
หรือโอนย้ายถ่ายเททะเลดำ
ใช้เวรกรรมชั่วยาม...แค่ข้ามคืน
http://www.youtube.com/watch?v=eNTIz8RAMxY (External Embedding Disabled)