ตื่นแต่เช้าเข้านา สุขอุรานาข้าวเขียว
ไม่กี่เดือนแล้วเชียว ได้แลเหลียวทุ่งรวงทอง
แต่แล้วน้ำตาตก ช้ำหัวอกสุดหม่นหมอง
น้ำหลากเอ่อไหลนอง ท่วมทุงคลองมิดจมหาย
สิ้นแล้วข้าวนาข้า ใยฝนฟ้าแกล้งทำลาย
หมดหวังเรียวแรงพ่าย คงอดตายในเร็ววัน
ใจฉันมีแต่ท้อ สุดเหียวห่อแทบอาสัญ
ฟ้าฝนช่วยหยุดพลัน เลิกลงทัณฑ์ฉันเสียที
ทุนหายกำไรอย่าหวัง หมดอีกแล้ว ปีนี้ ....เหนื่อยใจ..
คันไถ