ไม่เคยลำดับขั้น..ค ว า ม รู้ สึ ก
ข้อความจากส่วนลึก.มันจัดระดับ..ไม่ได้
ความสามารถฉันมีเท่านี้และไร้การพัฒนา...ให้ไกล
กลอนเพราะหากรู้สึกจริงไหม..ขั้นไหนไม่รู้..แต่รู้สึกกับมัน
ไม่หวังให้ใครชมว่า..ดีเด่
ฝากไว้ยามหัวใจรวนเร..ไร้ทางฝัน
เหมือนจดบันทึกเรื่องราว " เขียนเล่า..อดีตปัจจุบัน
เท่านี้แหละที่ฉันรู้สึกกับมัน..และให้ความ " สำ คั ญ "..กับ ทุ ก บ ท ก ล อ น
MY SMILE