กลอนเรา เข้าขั้น..รู้
ว่า..ชั้นปู่ งู..ปู..ปลา..
จาก..ลิเก ชอบเฮฮา
พอชรา..มาเขียนกลอน
เขียนตาม..อำเภอใจ
มั่วเล่นไป กับ..หละอ่อน(เด็ก)
เหนื่อยนัก นั่ง..พัก..นอน..
ลุกขึ้นฟ้อน..เขียนกลอนไป
เสร็จสรรพ จับอมยิ้ม..
ยกมือจิ้ม..พิมพ์ยกใหญ่
ฟ้ามืด..รีบเปิดไฟ
ว้า..ทำไม ผิดเยอะจัง
รีบควาน..หาแว่นตา
(เบอร์)สามร้อยห้า-สิบ..ข้างหลัง
สวมดู..แล้วก็ชั่ง..
มันก็ยัง..ผิดอยู่ดี
สังขาร เอย สังขาร..
มันพิการ..เกือบหมดนี่..
เขียนกลอน..อีกกี่ปี
เลื่อนชั้นที่..พรหม หรือ ยม..
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
