ฝนเทท่วมไร่นาผวาหนัก....
เหมือนถูกหักหวังวาดให้ขาดหาย
จมไปพร้อมพืชผลยืนต้นตาย
แสนเสียดายไร่นาน้ำตาคลอ....
...ก่อนเคยวิงวอนขอรอสายฝน
ให้ร่วงหล่นบนถิ่นพรมดินหนอ
เพื่อต้นกล้ากล้าแยกโอ้แตกกอ
เพื่อเสริมช่อความหวังถึงฝั่งชัย....
เหมือนฟ้าดินยินยอมพร้อมลงโทษ
หลั่งความโกรธเกรี้ยวกราดยากหยุดไหว
น้ำเอ่อนองคลองนาแสนอาลัย
เสียงร่ำไห้ไร้หนทางหนี้จางเจือ....
ถึงมนุษย์คือที่สุดแห่งสาเหตุ
ใช่ผีเปรตตนใดมาไถเถือ
แต่คนทำไม่อยู่ถูทาเกลือ
กลับเป็นเนื้อชาวนาอ้ารับไป
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 01:56:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...บ้านเรา...(นาล่ม) (อ่าน 33254 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: