" จดหมายของแม่ "
.....................
ถึงลูกรัก
แม่ตระหนักทุกครั้งว่ายังห่วง
อยู่ในโลกหมองหม่นของคนลวง
อยู่ในห้วงสำนึก, ระลึกตน
เป็นห่วงลูกเสมอเมื่อเผลอคิด
ส่งหัวใจไปตามติดทุกแห่งหน
เป็นอย่างไรหนาวไหมในกมล
ลูกต้องทนร้อนหนาว, กี่คราวกัน
......................
จนไม่อาจบรรยายจดหมายแม่
ความอ่อนแอซ่อนซุกเข้าปลุกปั่น
ซึมซับสู่หัวใจในบางวัน
ทั้งหู่หด-อดกลั้น, ลูกหวั่นใจ
แผ่นกระดาษสีขาวดูร้าวลึก
รอยน้ำหมึกซีดจางแม่วางใส่
จากลายมือที่เขียนความเป็นไป
ลูกซึ้งใจในแม่, อย่างแท้จริง
แม่เป็นห่วงลูกนักให้พักผ่อน
ให้ลูกนอนฝันดีมีทุกสิ่ง
ทั้งการงานก้าวหน้าพาพึ่งพิง
ทุกข์แอบอิงทิ้งห่าง, จากร่างกาย
อ่านจดหมายคราวใดหัวใจร้อง
ตาเจิ่งนองมองดูผู้ลาหาย
คิดถึงแม่ไม่หยุดสุดบรรยาย
ไม่รู้จะอธิบาย, ความหมายดี
ลูกอยากบอกกับแม่ว่าแย่นัก
แต่ก็จักพูดได้อย่างไรนี่
กับความปวดรวดร้าวหนาวเต็มที
เกิดขึ้นทุกนาที, ที่มีมา
ทุกทุกวันพันผูกรอลูกกลับ
แม่รอรับคำตอบมอบให้หา
ไว้วันหยุดผุดรับกับเวลา
จะกลับมาอย่างเก่า, แม่เฝ้าคอย
.......................
คืออ้อมกอดแห่งรักคือตักแม่
ยามลูกแพ้แม่รอพอสงสาร
ยามลูกเจ็บเก็บยามาให้ทาน
ลูกทำงานนานนับ, ไม่กลับเลย
.......................
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
