..เ พี ย ง ค น ....ธร ร ม ด า...
ที่บอกเล่าความเหว่ว้า....ผ่านอักษร
เพียงคนขี้เหงา...ที่กลั่นความว่างเปล่า...เป็นกลอน
เพื่อบรรเทาและบั่นทอน...ลดความไหวอ่อน...ของใจ
...เ พี ย ง ค น ...ธร ร ม ด า...
ที่แต่งกลอนเช็ดคราบน้ำตา...ความอ่อนไหว
เพียงคนอ่อนแอ...แอบซ่อนรอยแผล...หัวใจ
และเป็นเพียงคนทั่วไป...ที่ใช้สัมผัสอ่อนไหว...ปลอบใจตัวเอง...