[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

 
 

     

"..แก้วพร่อง.."

อันวิชา ความรู้ นั้นคู่โลก
ใครมีโชค เรียนรู้ ดั่งผู้พร่อง
ความรู้เพิ่ม เติมที ดั่งมีทอง
ช่วยประคอง ปัญญา ให้ค่าควร

ยิ่งรู้ดี รู้ชั่ว กลัวทำผิด
เก็บมาคิด ไตร่ตรอง มองถี่ถ้วน
ใช้สติ สัมปชัญญะ ตามกระบวน
คิดทบทวน ก่อนทำ ดั่งกำชัย

จงทำตัว ดั่งน้ำ ที่พร่องแก้ว
เพื่อแน่แน่ว ยินยล จากคนใกล้
สะกิดเตือน ยามหลง เข้าพงไพร
ขอบคุณใน ไมตรี คอยชี้นำ

คำตำหนิ ติเตียน คือขุมทรัพย์
จงน้อมรับ เข้าเทียบ อย่าเหยียบย่ำ
ท่านยื่นหิน ลับสมอง ใช่จองจำ
เชิญกอบกำ กลั่นกรอง สู่ห้องใจ

อย่าเพิ่งคิด ว่าตน นั้นล้นเลิศ
อาจบังเกิด ทิฏฐิ ดำริไขว้
ลองเปิดรับ ความต่าง จากบางใคร
อาจจะได้ มุมมอง เพิ่มเข้ามา

น้ำพร่องแก้ว ดั่งชน กมลว่าง
ดำริร่าง กว้างยาว หวังก้าวหน้า
เก็บเสบียง ใส่ตน ด้นมรรคา
มากปัญญา เพียงใด...ยังไม่เต็ม!!

 
"ปรางค์  สามยอด"

 

น้ำพร่องแก้ววางอยู่รู้ปัญหา
กลปัญญาแหลมเฉียบเปรียบดังเข็ม
ในแก้วนั้นหากเสริมน้ำเติมเต็ม
จืดหรือเค็มจะล้นสับสนมี

ไม่สามารถรับสิ่งใดไหนมาเพิ่ม
จะริเริ่มต้นใหม่ไม่ได้นี่
เหมือนปิดหูปิดตาว่าเข้าที
แต่ปากนี้พูดไปไม่ดูฟัง

น้ำครึ่งแก้วอีกใบวางให้เห็น
คือประเด็นยกใหม่แก้วใบหลัง
คนอิ่มมาบ่นไปไม่จีรัง
ใครวางตั้งเกะกะนะรำคาญ

ส่วนอีกคนหิวมาว่าเจอแก้ว
น้ำใสแจ๋วแก้ได้กระหายผ่าน
แต่น้ำน้อยเกินไปไม่เบิกบาน
ยังคิดอ่านใครหนามาทิ้งไป

น้ำครึ่งแก้วมองต่างวางเห็นอยู่
สองคนรู้คิดอ่านกันแบบไหน
ประโยชน์นั้นมีหรือคืออย่างไร
น้ำแก้วใสได้ตัวอย่างชั่งใจตน.

นพ
4 ส.ค.54