อย่าเก็บเอาขยะ มาเคล้าคละพาใจหม่น
ความทุกข์จุกเจ่าจน จงหมั่นคน ขนออกไป
จงอยู่กับตรงนี้ ตรงที่มีความสุขได้
ขอบคุณทุกสิ่งไซร้ แวดล้อมในรอบตัวเรา
ความเหมือน ที่แตกต่าง บนเส้นทาง หว่างเธอ เขา
ทุกสิ่งล้วนลำเนา จงหยิบเอา ที่จำเป็น
นกกาแลส่ำสัตว์ รู้แน่ชัดความทุกข์เข็ญ
ชีวีจึงอยู่เย็น มิลำเค็ญเหมือนดั่งคน
"ปรางค์ สามยอด"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
