...ขอให้ฝันไป....
นั่งทรุดลงฟุตบาธ มองอากาศอนาถา
ยิ้มรับกับชะตา เกินจะต้านไว้อย่างไร
บ้านเรือนสองข้างทาง อยู่ระหว่างการเคลื่อนไหว
ลมพัดสะบัดไกว ล่องลอยไปในทุกที่
หากแม้เป็นความฝัน คงเป็นวันที่อยากหนี
ทำไมไม่พอดี ฝันว่ามีแต่ร้าวราน
พายุพัดกระหน่ำ เป็นผู้ทำผู้สังหาร
ความฝันอันตรธาน เกินประมาณจะทานทน
หลังคามีรอยรั่ว ยังตื่นกลัวอยู่ทุกหน
คลื่นซัดจากแรงชล กระหน่ำคนจนล้มตาย
ขอให้เป็นแค่ฝัน ความจริงนั้นล่ำลาหาย
ที่ฝันฝันคลี่คลาย ตื่นกลับกลายแค่ฝันไป.
...............................