ใช้เวลาแต่งนานเท่าไร...
ในชีวิต มิติด นาฬิกา
คอยบัญชา วุ่นวาย อย่างนายหัว
อยากจะอยู่ หรือไป ไม่กริ่งกลัว
เราเป็นตัว คือเจ้า ของเราเอง
กลอนหนึ่งบท หมัดตรง โป้งเดียวจอด
คิดรวบยอด จบไว ไม่โฉงเฉง
กลอนยาวกะ พระฉัน นอนบรรเลง
แล้วแต่เก่ง ชอบเล่น กลอนเช่นไร
บทจะมา มัวช้า คาห้องน้ำ
ออกมาจำ อะไร ก็ไม่ได้
บทจะตัน สามวัน ผันผ่านไป
บนโต๊ะไง อ่านดู อยู่ที่เดิม
รพีกาญจน์ 59
..บทสรุปที่งดงาม(ของทุกๆคน) ผมว่าอยู่ที่สำนวนนี้นี่เอง..
..คุณรพีกาญจน์ 59 เขียนได้ความหมายและ น่ารักมากๆครับ..