จะบอกรักกับเธอไม่เผลอกล้า
ก็รู้ว่าเธอมีสามีผัว
กลัวจะถูกลูกซองของที่กลัว
เดี๋ยวหูหัวตัวนี้จะมีพรุน
แอบรักเมียชาวบ้านรำคาญจิต
ต้องครุ่นคิดจิตตรองสมองหมุน
คิดจีบเธอทีไรให้ขาดทุน
จะสิ้นบุญก่อนกาลไม่นานตาย
ทั้งสังคมบ่มเพาะไม่เหมาะเหม็ง
เขาเพ่งเล็งเซ็งจิตจะคิดหมาย
อาจขึ้นโลงโอ่งศาลผ่านทนาย
เสียเชิงชายหมายเช่นไม่เย็นชม
จะตัดใจไปพบแล้วสบเนตร
ให้สังเวชตนนักมิพักขม
ถึงบอกไปใจเธอไม่เลอลม
ความระทมตรมตรอมจะล้อมเรา
รอให้เธอถามผัวของตัวก่อน
จึงค่อยย้อนบอกรักไม่หนักเหา
เรื่องยุงๆตุงนางคงบางเบา
ไม่ซมเศร้าเสียทีให้มีมล
รู้ว่ารักหักใจมิให้รัก
ก็ยากนักยากหนาจะหาผล
ห้ามอะไรใคร่ห้ามไม่ย่ามตน
เว้นแต่พ้นห้ามจิตจะชิดเชย
เขารักลูกผัวเขาสิเราชอก
ก็ใครหลอกตัวเล่านะเจ้าเอ๋ย
รักก็ตัวชั่วหลอกไม่งอกเงย
สุดเฉลยบอกใครมิได้จริง
จะบอกรักกับเธอไม่เผลอกล้า
กลัวไปว่าหักหาญระรานหญิง
ที่เขามีลูกผัวเข้านัวอิง
จะถูกยิงถ้าเอ่ยต้องเฉยมอง~~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
